۱۳۸۸ خرداد ۱۳, چهارشنبه

کلامی بهتر از قران

اسلامیان برای اثبات این که قران معجزه است میگویند که در قران نوشته است که هیچ کس نمیتواند ایه ای مانند قران بیاورد. و چون هیچ کس نمیتواند ایای مانند قران بیاورد قران از طرف خدا امده است. پس قاعدتا اگر کسی ایه ای را مانند قران بیاورد نشان از این است که قران از طرف خدا نیست چون در ان نوشته است که هیچ کس نمی تواند ایه ای مانند قران بیاورد.
خوب حالا ما ایه های از قران را با چند بیت از اشعار یک شاعر ایرانی مقایسه میکنیم.

هر كجا بر ايشان دست‏يافتيد آنان را بكشيد و همان گونه كه شما را بيرون راندند آنان را بيرون برانيد [چرا كه] فتنه [=شرك] از قتل بدتر است [با اين همه] در كنار مسجد الحرام با آنان جنگ مكنيد مگر آنكه با شما در آن جا به جنگ درآيند پس اگر با شما جنگيدند آنان را بكشيد كه كيفر كافران چنين است سوره ۲ ایه ۱۹۱

به هر زن زناكار و مرد زناكارى صد تازيانه بزنيد و اگر به خدا و روز بازپسين ايمان داريد در [كار] دين خدا نسبت به آن دو دلسوزى نكنيد و بايد گروهى از مؤمنان در كيفر آن دو حضور يابند سوره ۲۴ ایه ۲

همان گونه كه خودشان كافر شده‏اند آرزو دارند [كه شما نيز] كافر شويد تا با هم برابر باشيد پس زنهار از ميان ايشان براى خود دوستانى اختيار مكنيد تا آنكه در راه خدا هجرت كنند پس اگر روى برتافتند هر كجا آنان را يافتيد به اسارت بگيريد و بكشيدشان و از ايشان يار و ياورى براى خود مگيريد سوره ۴ ایه ۸۹

به زودى گروهى ديگر را خواهيد يافت كه مى‏خواهند از شما آسوده خاطر و از قوم خود [نيز] ايمن باشند هر بار كه به فتنه بازگردانده شوند سر در آن فرو مى‏برند پس اگر از شما كناره‏گيرى نكردند و به شما پيشنهاد صلح نكردند و از شما دست برنداشتند هر كجا آنان را يافتيد به اسارت بگيريد و بكشيدشان آنانند كه ما براى شما عليه ايشان تسلطى آشكار قرار داده‏ايم .سوره ۴ ایه ۹۱

بريده باد دو دست ابولهب و مرگ بر او باد. سوره ۱۱۱ ایه یک

كشته باد انسان چه ناسپاس است سوره ۸۰ ایه ۱۷

انسان را از نطفه‏اى آفريده است آنگاه دشمنی آشكار است. سوره ۱۶ ایه ۴

در ایات بالا چیزی جز ادم كشی شكنجه و دشمنی نیست.

ایات بالا را با این سه بیت معروف سعدی مقایسه کنید و بیان کنید که کدام زیباتر انسان دوستانه تر و دلنشینتر است.

بنی آدم اعضای یک پیکرند
که در آفرینش ز یک گوهرند

چو عضوی به درد آورد
روزگار
دگر عضوها را نماند قرار

تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی